Kasım 2008

Ö T E S İ

 

2.05.2024 



Göğe Merdiven

 
Aybars Fırat

Ayranı Kabarmak


"Büyüklere Hikayeler" başlıklı geçen yazımı okuyan bazı dostlar beni uyardı ve özetle dedi ki; Türkiye elden gidiyor, sen hikaye anlatıyorsun! Doğrusu haksız da sayılmazlar. Ancak Nasrettin Hoca misali ben de haklıyım. Neden mi? Anlatayım. Hikaye yazabilmek, anlatabilmek, özel bir yetenek ister. Çünkü, bir özel dönemi, durumu, kişiyi, toplumun bir yönünü bize özetleyip sunarlar. Millet, kendisine anlatılan bu hikayelerle, olup biten olayları, hayatı ve kişileri kafasında anlamaya başlar. Bu hikayeler, masallar, bir vesileyle söyleniveren atasözleri, hikmetler, kaybolmadan uygulanmaya devam eden gelenek yumakları, bizim dünyayı daha iyi algılamamıza yardımcı olur.

Bunu şöyle örnekleyebiliriz: İnsanlar birer bilgisayar gibidir. Binlerce yıllık birikimlerimizi bilgisayar programları olarak düşünelim; Bu programlar birbiriyle bağlantılı olarak çalışırlar. Bütün bu bilgiler Türk Çocuklarına yüklenmezse, eksik program yüzünden mükemmel çalışmayan bilgisayarlar gibi çalışmazlar. Örneği ileri götürüp şunu ilave edelim: Bizim bilgisayarlarımıza isteyen istediği programı rahatça yükleyebildiği halde, biz, kendi istediğimiz programları yükleyemiyoruz. "Yükleyebiliyoruz." diyen varsa beri gelsin. Ne yazık ki bu imtiyazı elimizden kaçırmış bulunuyoruz. Nadir de olsa köylerimizde, o da mükemmellikten uzak aktarma çabaları mevcut olsa da bu böyledir. Yetişkinler, bu bakımdan biraz daha şanslıdır. Onlar büyüklerinden hikayeler, masallar, hikmetler, bilmeceler, maniler, atasözleri dinleyerek büyüdüler ve herhangi bir hadise karşısında nasıl tepki göstereceklerini, devraldıkları bu binlerce yılın tecrübesiyle rahatça bilebiliyorlar. Çocuklarımız için ise durum çok daha vahimdir. Onların beyinlerine biz hakim değiliz. Olağanüstü paralar harcanarak, içte ve dıştaki binlerce piyonun kullanılmasıyla müthiş bir bombardıman altında tutuluyorlar. Bu bakımdan onlara masallar anlatılması, hikayeler yazılması, oyuncaklar yapılması, kasetler çıkarılması. büyük önem taşımaktadır. Büyüklerimizin beyinlerine hakim olunmaya çalışıldığı, çok özel yöntemlerle istenilen davranışları yapmalarının temin edildiği doğrudur. Mankurtlaştırmak günümüzde çok kolay. Öyle ki bilim adamlarınca Irak'ta Saddam'ın muhafızlarının beyinlere gönderilen dalgalarla görevleri unutturularak evlerine dağılmasının gerçekleştirildiği açıklanıyor. Yediğimiz hormonlu yiyeceklerin, kolanın, sigaranın, aynı amaçlı kullanıldığı,yurtdışına tedaviye giden büyüklerimizin vücutlarına çipler yerleştirildiği söyleniyor. Biz, bazı gerçeklere komplo deyip geçişimiz dahil, bizim bu gibi çok ciddi tehlikelere aldırış etmez hale getirilmemiz de aynı beyin kontrolünün bir sonucudur. Böyle olmasaydı, büyüklerimiz, milletimizi boğan meselelerde, köydeki Mehmed Ağanın bile sunabildiği çözümleri, bildiği halde uygulamıyor. İliklerimize kadar sızmış durumdalar. Irak'ta yapacakları misyoner faaliyetleri Afyon'da planlamaya yelteniyorlar. Eskişehir'de cirit atıyorlar. Mevlana'nın "Gel, ne olursan ol gel!" çağrısıyla beyin yıkıyorlar. Milletimizin beyni kontrol edilmese idi, bu kadar bölünür, bu kadar incir çekirdeğini doldurmayan konularda birbirimizle boğuşur durur muyduk? Biliyor musunuz: Sadece Almanya'da 2200 Türk derneği bulunuyor. Türkiye'de de durum farksız. Berlin'de 272 Türk Derneği var. Köln'de Almanlar Cemevi talebiyle gelen Aleviler için Cemevi açmamış ama ne hikmetse Alevi Mezarlığı yapmışlar. Düşmanlıklar, ayrılık tohumları buralardan körükleniyor. Türkler, sadece ayrıştırılmakla kalmıyor: Ayrıştırılan grupların hepsine birer sembol (Zülfikar kolyesi, rozeti vb.gibi), birer kimlik de veriliyor. Böylece Küresel Kraliyet, en büyük düşman olarak gördüğü Türk Milleti'ni, bizzat kendi kurduğu veya küçük hesapların peşinde koşan çeşitli devletlerin kurdukları örgütler vasıtasıyla çökertmeye çalışıyor. Bölüyor, parçalıyor, hücrelerimize kadar. Mesela, Milletin özü olduğunu söyleyen ve tekvucut olması gereken Ülkücüler, bugün üç partiye bölünmüştür ve bu yüzden milletin gücünü birleştirme gayretleri zayıf kalmaktadır. Bizi bölen örgütler, Anglo Sokson- Yahudi işbirliği içinde hızla birleşirken, Türklerde ve Türkiye'de bir birleşme emaresi gördüklerinde, Faşist, Turancı, Opportunist vb. sıfatlarla karalamaya başlıyorlar. Daha dün böyle olmadı mı? "Sağ ve sol, bu ülkeyi seven herkes birleşsin!" denildiğinde neden herkes yerinden zıpladı? Kimin nasırına basılmıştı? Hem neden sadece kendi içinde ülkücüler, ülkücülerle solcular birleşiyormuş ki? Sağdaki ve soldaki yurdunu, milletini seven, Türk Devleti'nin varlığının insanlığa, İslâm'a faydalı olduğuna inanan bütün kişi ve kuruluşlar, görüşler, dernekler niçin bir araya gelemezmiş? Bu kimin zararına olacaktır? Neden bir "Milli Kuvvetler Kurultayı" toplanamasın ki? Türkiye maddi ve manevi açıdan yabancıların kontrolü altındadır. Bu kadar büyük enerji kaynaklarına, madenlere, yetişmiş insana ve tarihi tecrübeye sahip bir millet, nasıl olur da hep bir ağızdan " Manda'dan başka yol yoktur! " denilerek uyuşturulmaya çalışılır? Onu yönetenler, ABD ve AB'nin dediklerinin dışında hiç bir şey yapılamıyacağını nasıl düşünebilirler? Bu şartlarda, yediden yetmişyediye beyinlerimizin kontrolünü yeniden kazanmamız gerekmektedir. Öncelikle çocuklarımızın beyinlerini kazanacağız: Onlara Türk Kültür Kodlarının tamamını vererek yanlış davranışlardan kaçınmalarını sağlayacağız. Onlara yanlış programlar yüklenmesini, robotlaştırılmalarını, sömürge vatandaşı veya aydını olmalarını engelleyeceğiz. Bu da bizim kendi kültür kodlarımızı, kaynaklarından öğrenmemiz ve uygulamalı olarak onlara göstermemize bağlıdır. Okuyacağız, yazacağız, eksikliğimizi göreceğiz, yeniden okuyacağız. Ta ki çocuklarımıza Dede Korkut'u, Köroğlu'nu, Kaşgarlı Mahmut'u, Manas'ı, Nasrettin Hoca'yı, Hızır'ı, Ahmet Yesevi'yi, Mevlana'yı, Yunus'u, Hacı Bekta-ı Veli'yi, Hacı Bayram-ı Veli'yi, Pir Sultan Abdal'ı, Süyün Bike'yi, İsmail Gaspıralı'yı, Aşık Veysel'i, Peyami Safa'yı, Atsız'ı, Fethi Gemuhluoğlu'nu, Galip Erdem'i ve daha binlerce Türk Büyüğü'nü, en az Polyanna, Heri Potır veya Matriks kadar öğretebilecek, beyinlerine o büyüklerin tecrübelerini nakşedebilecek bir seviyeye gelene kadar çalışacağız. Türk Kültür kodları, Türk Edebiyâtı, Türk Tarihi ve Türk Halkbilimi, Türk Sanatı, Türk Felsefesi, Türk Bilimi'nin içinde saklıdır. Kendisini keşfedecek, beyni yıkanmamış genç araştırmacıları beklemektedir. Öncelikle, çocuklarımızın kafalarına mutlaka Dede Korkut, Köroğlu, Nasrettin Hoca, Hızır imajlarını yerleştireceğiz. Oturdukları zaman onların resimlerini yapabilecek duruma getireceğiz. Buna göre kitaplar, kasetler, oyuncaklar, ev eşyaları, giysiler, içecekler, filmler, televizyon programları, gazete haberleri yapacağız. Çalışacağız. Üreteceğiz. Gün gelecek, şu anda yüklenmekte oldukları yanlış bilgilerden kurtulacaklar. Türk'e göre düşünmeye, her konuyu "Türk merkezli" irdelemeye başlayacaklar. Onlar, bilecekler ki köleliğin ve köleleştirilmenin sonu yoktur. Küresel Kraliyet'in seçkin askerleri olmanın hiç bir anlamı olamaz. Kaynakları değerlendirmenin ve refahın, çalışıp üretimden başka yolu yoktur. Bütün fabrikalarını yabancılara özelleştirme adı altında satmış, bütün limanlarını yabancıların kontrolüne vermiş bir Türkiye'nin söyleyeceği hiçbir sözü ve dinleyicisi olmayacaktır. Özgürlüğün bedeli ne ise, gereği yapılmadan dünya üzerinde yaşamamıza izin verilmeyecektir. Onlar bu şuurla yetişecek ve milletin başına geldiklerinde arkalarında milleti bulacaklardır. O zamanki millet de güvendiği kimselerin neden kendisini yarı yolda bırakıp, başkalarına kul köle olduklarının sebebini bilen, kurtuluşun yeniden bir milli mücadele vermede olduğunun farkında olan bir millet olacaktır. Canını dişine takmayanın canını alacak acımasızlıkta, gerçekte küçük ve korkak bir azınlık oldukları için, beyinleriyle dünyayı idare edebileceğini zanneden bir güruhla karşı karşıyayız. Bilinmeli ki: "Öküz, öküzün boynuzunda çamur görmezse korkmaz!" Beynimizi koruyup geliştirmez isek, düşmana kendi silahıyla mukabele edebilecek güce kavuşmazsak sonumuz ne olur bilinmez. Allah, bu millete acısın ve yardımını esirgemesin. İnşallah, üzerimizdeki yoğun beyin yıkama ve kültür eritmesi bombardımanından sağ salim çıkarız, Türk Milleti'nin en önemli kültür kodlarından biri olan "Ayranı Kabarma" kodunu daima muhafaza ederiz. Özetle, hikaye anlatma konusunda acemi olduğumu itiraf ediyorum ama bu sebeplerden dolayı, gelecek güzel günleri görene kadar hikaye anlatma gayretinde olacağım. Gayret bizden, yardım Allah'dan.

aybarsfirat@mynet.com


aybarsfirat@yahoo.com

Bu yazı toplam defa okunmuştur.

Ufuk Ötesi Gazetesi'nde yayınlanan yazı, haber ve fotoğraflar kaynak gösterilerek iktibas edilebilir.

UFUK ÖTESİ.COM

BU YAZIYI TAVSİYE EDİN

Adınız  Soyadınız

E-posta adresiniz
Arkadaşınızın e-posta adresi

 

Yazdır  - Sayfanın Başına Dön 

 

 Sayı :79

 KÜNYE
 
 ARŞİV
 
 ABONELİK
 
 REKLAM
 
 
  YAZARLAR
 Ali Arif Esatgil
Bayrak gibi yaşamak...
 Alptekin Cevherli
En zor yazım…
 Doç. Dr. Fethi Gedikli
Şimşek gibi çakıp geçen ülkücü
 Dr. Yusuf Gedikli
Sevgili Kemalciğim, candaşım, kardaşım, arkadaşım…
 Kemal Çapraz
Son söz...
 Olcay Yazıcı
Asil Neslin Son Temsilcisi: Kemâl Çapraz
 Bayram Akcan
“BOZKURT” Kemal ÇAPRAZ
 Aydil Erol
Bu çapraz, kimin çaprazı?!!
 Şahin Zenginal
Sensiz hayat zor olacak
 Ünal  Bolat
Sevdiğini Türk için seven Alperen
 Hayri Ataş
“YA BÖYLE ÖLÜM DEĞİL Mİ ERKEN”
 Mehmet Türker
Türk Dünyasının dervişi
 Mehmet Nuri Yardım
Kemal Çapraz diye bir kahraman
 Prof Dr. Ali Osman Özcan
Ufuk Ötesinde Çapraz Ateş
 Orhan Seyfi Şirin
Çapraz doğuştan ‘Reis’ti
 Rasim Ekşi
Kardeşim Kemal’in Vasiyeti
 Dr. Orhan  Gedikli
Sevgili Kemal Kardeşimin Ardından
 Özdemir Özsoy
Seni unutamayız
 Dr. Ünal Metin
“Ufuk Ötesi” yaşıyor
 Aybars Fırat
Kastamonu Beyefendisi
 Süleyman Özkonuk
Öteki Ufuk
 Zeki Hacı ibrahimoğlu
30 yıllık dostumdu
 Coşkun Çokyiğit
Kemal Çapraz “Tek Ağaç”lardandı
 Baki Günay
Kırım Meclisinde Kemal Çapraz sesleri
 Ahmet Tüzün
İz Bırakan
 Cem  Sökmen
Metropoldeki dâvâ adamı: Kemal Çapraz
 Hüseyin Özbek
Kemal Bey
 Asuman Özdemir
Sermayeye kurban gittin…
           
       
 
   

Karahan 2002