Genç neslin âdeta uç beyi, düşünce sakasıydı. Bir gün geldi, dostlarına bile veda edemeden havalanıp kanatlanıverdi. Şimdi dostları onu gözyaşları arasında rahmetle anıyor. Kemal Çapraz, bugün ne yazık ki nesli tükenen, geçmişte örneği daha çok bulunan mefkûre sahibi, ideal sahibi, ülkü sahibi insanlardandı.
Türkiye gazetesinde uzun yıllar birlikte çalıştık. Önce İstihbarat Servisi’nde, sonra kendi kurduğu Türk Dünyası masasında çalışıyordu. Gazetenin Türklük âleminin şefi gibiydi. İsa Yusuf Alptekin’in yakınları, Cengiz Dağcı’yı sevenler, Kırımoğlu’nun muhipleri, Ebulfez Elçibey’in Azerbaycan Türkleri, Kerküklü soydaşlar, Denktaş’ın Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti’ndeki kader arkadaşları önce onu bulur, onunla sohbet ederlerdi.
2001 yılında kriz döneminde Türkiye gazetesinden ayrıldık. Beş kişiydik. Kemal, Kenan Akın, Abdülkadir Karataş, Saffet Yılmaz ve ben. Daha sonra her birimiz bir başka yerde çalışmaya başladık.
Kemal Çapraz başkasını düşünmekten, başkasına çare aramaktan kendi işlerine eğilemeyen bir gönül insanıydı. Gazete ile dernekle, yayıneviyle uğraşacağına kendi kitaplarını hazırlasaydı zannederim şimdi basılı belki de on on beş eseri olurdu. Özellikle “Bozkurt” isimli çalışmasında iddialıydı ve bu konudaki araştırmalarını bıkmadan usanmadan devam ettiriyordu.
Kemal Çapraz ömrünü Türklüğe adamış idealist bir arkadaşımızdı. Sadece yurt dışında değil, Türkiye’de de güzel hizmetlere imza atıyordu. Meselâ yıllardan beri Kastamonu’da “Türk Dünyası Günleri”ni düzenliyordu. Bu şölene Türk dünyasının birçok yerinden insanları davet ediyordu. Bu anlamlı organizasyonu Kastamonu Belediyesi ile birlikte gerçekleştiriyordu.
Aldığı ödüller çok, ama o ödülleri arkadaşları adına kabul ediyordu. Gözü ödülden çok yapılacak işi görüyordu.
Kemal Çapraz idealist bir gazeteci, dürüst bir insan, samimî bir milliyetçi ve inançlı bir münevverdi. Ömrünü Türklük hakkında kaleme aldığı haber, yazı ve araştırmalara adamıştı. Vefalı yönünü herkes biliyor. Aydil Erol hakkında Hayri Ataş ve Şerafettin Aybars’la birlikte bir armağan kitap hazırlamıştı.
Genç neslin âdeta uç beyi, düşünce sakasıydı. Bir gün geldi, dostlarına bile veda edemeden havalanıp kanatlanıverdi. Şimdi dostları onu gözyaşları arasında rahmetle anıyor.
Kemal Çapraz, bugün ne yazık ki nesli tükenen, geçmişte örneği daha çok bulunan mefkûre sahibi, ideal sahibi, ülkü sahibi insanlardandı.