Öncelikle ben sizlere şimdi nerden uydurulmuş onu anlatayım.
Sevgililer günü her yıl 14 Şubat’ta kutlanıyor. Aslı Eski Roma İmparatorluğu kilisesine dayanıyor. Adını Valentine adında bir din adamının isminden alır (St. Valentine Day).
“Zamanın Roma İmparatoru orduya asker bulmakta zorlanıyormuş. Ona göre bunun sebebi erkeklerin ailelerinden ve aşklarından vazgeçemiyor oluşuymuş. Valla ne erkekler, vatan millet hak getire türdenler yani. Evleri ve eşleri ülkeden daha kıymetliymiş anlayacağınız. Bu nedenle dönemin imparatoru, evlilik ve nişanlanmayı yasaklamış. Yasaklasın kim dinler imparatoru misali Aziz Valentine adındaki bir papaz çiftleri gizli gizli evlendirmeye devam etmiş. Elin papazını görüyor musunuz? Ömür billâh sevmenin ve sevilmenin kendisi için yasak edildiği adama bakın. Ne yapsın, madem bana yasak ben de kendimi yasak olmayanlara adarım demiş bu papaz ve bu işe devam etmiş. O da ne, olanlar olmuş ve imparator tez getirin bu papazı bana demiş. Sonuç mu? “Tez kellesini vurun” misali papaz efendi ölüm cezasına çarptırılmış.
Tabi bu Valentine ile ilgili efsanelerden sadece biri. Tarihte inancı yüzünde 14 Şubatta öldürülen 3 tane Valentine olduğu düşünülüyor.
İşte hikâyesi bundan ibaret o gün bugündür, 14 Şubat Sevgililer Günü olarak kutlanmaya başlamış. Yani icadı fiili tarihine dayanıyor.
Gelelim bize, bu akım Türkiye’de de son yıllarda rağbet görmeye başladı. Kimine göre ne gereği var, kimi ise kim ne için icat ederse etsin ben önemsiyorum düşüncesinde.
Aslında daha çok erkekler ne gereği var şeklinde tepkilerini belirtiyorlar. Onları da anlamak gerek ceplerinden çıkacak “napolyonu” düşünüyorlar.
Ama şunu demeyi de ihmal etmiyorlar:
Ben seni bir gün değil her gün seviyorum.
İnsanın sevgisi bir gün mü olurmuş?
Benim için her gün sevgililer günü.
Ben Hıristiyanların icadını kullanamam, diyenler de var.
Yani hanımlar ne yaparsanız yapın adam allem eder kallem eder bir diyecek uydurur.
Ama o günde eğer sevdiğiniz, size özel bir şeyler hazırlıyorsa, ağzından sevgi sözcükleri düşmüyorsa, her gün seni seviyorum ama bugünü daha da özel paylaşmak istiyorum diyorsa. Ve bütçesinin alabileceği en büyük armağanı size layık görüyorsa bu adam size değer veriyor demektir.
Armağan konusunu da umarım yanlış anlamadınız. Yani evinin, çocuklarının ihtiyaçlarını gördükten sonra cebinde kalan 10 liranın sizce ne kadarını size layık görüyor?
Kimilerinin bana kızdığını duyar gibiyim; Gülay hanım da armağanla bozmuş. Yok, öyle değil işte, sırtınızı koltuğa yaslayın ve düşünün, bana hak vereceksiniz.
Sevgilinin adını duyduğunuzda içiniz titriyorsa, her nefes alışınızda onun adını sayıklıyorsanız. Yanınızdan uzaklaştığında hemen özlüyorsanız. Siz onu seviyorsunuz demektir.
Veya bir başka deyişle, onu düşündükçe yüzünüze tebessüm düşüyorsa, boş düşünmek için ayırdığınız mesaide o varsa, adını her zikredişinizde gözleriniz parlıyorsa vs… sevgililer günü sizin için demektir.
Kim ne için uydurmuş olursa olsun sonuçta böyle bir gün var. Tabii ki sevgiliyi hatırlamanın ve sevdiğini söylemenin günü olmaz. Ancak sevdiğiniz böyle bir günü önemsiyorsa siz de önemseyin. Armağan kısmına gelince, kadın olsun erkek olsun isterseniz 3 yaşındaki bir çocuk kim mutlu olmaz ki hatırlanmaktan veya bir armağanın onun için alınmış olmasından?
Ben böyle düşünüyorum doğru veya yanlış. Ama bir güne sevgi günü denilmişse bir kez daha tekrarlıyorum amacı ne olursa olsun o günü diğerlerinden farklı yaşamanın yanındayım.
Sevgililer gününüz kutlu olsun... Aslında çok da duygu “moduna” giremedim memlekette o kadar yoğun gündem değişiyor ki, haberci de olsanız insan bazen takip etmekte güçlük çekiyor. O nedenle bir tarafta çene altından mı yoksa üstünden mi bağlansın veya iğneyle mi tutturulsun, başörtü tartışmaları. Diğer taraftan haber cenneti memleketimdeki sıcak haberleri takip etmekten ancak bu kadar duygu verebildim. Sürçülisan ettiysem af ola.