Fakat “Amaaan, yok canım daha neler? Yine komplo teorileri…” düşüncesi aklınızdan geçtiyse lütfen elinizdeki gazeteyi hemen bir kenara koyup, onun yerine en yakın gazete bayiine bir uğrayın ve en renkli, açık saçık hangi gazete varsa onu alın. Nasıl olsa zihniniz kilitlenmiş demektir. Boşuna yorulmayın bari…
Tarih, 1 Haziran 1951. SSCB’nin “bireylerin zihnine müdahale” konusundaki çalışmalarından endişe duyan ABD, Kanada ve İngiltere’nin istihbarat birimleri Montreal’deki Ritz Carlton Oteli’nde gizli bir toplantı düzenlerler. O günlerde Sovyetler, tanınmış bir Macar karşıt-komünist olan Kardinal Joszef Mindszenty’e casusluk suçunu itiraf ettirmekle kalmamış, kitlelerin düşüncelerini kontrol etmekte önemli başarılar sağlamışlardı. Dünyada KGB’nin desteğindeki sol anarşi ve terör hareketleri önemli noktalara gelmişti. Araştırmacılara göre, komünistlerin bu ilerlemesi karanlık bir bilimsel buluşun sonuçlarından kaynaklanıyordu.
ABD’li bilim adamları, Kuzey Kore’deki esir Amerikan askerlerinin beyinlerinin yıkandığı konusundaki rapordan yola çıkarak, davranış değiştirme konusunda acil ve çok gizli bir araştırma programı önerdiler. Gerçi aynı konu daha sonra Vietnam’da esir düşen ABD askerlerinin ülkelerine döndüklerinde gönüllü birer KGB ve Çin ajanı olarak çalıştıklarının ortaya çıkmasıyla da gündeme gelmişti… ABD’nin zihin kontrolünde Sovyetlerle arasındaki farkı kapatmak amacıyla başlattığı çalışmaların bir parçası olarak ilaçlar, hipnoz, elektroşok ve lobotomi incelenecekti. Ancak konu radyo aktif ilaçları da içeriyordu…
Gerçi Vietnam’da Çinliler çok daha basit bir yöntem kullanmışlardı. “Sürekli uyarı yöntemi” ya da “Algıda tekillik” olarak tanımlayabileceğimiz bir yöntemdi bu.
Şöyle ki esir ABD askerlerinin kaldıkları koğuşlara İngilizce sözleri olan (kendi ana dillerinde) komünist propaganda şarkıları yüksek sesle yayınlanıyordu. Okunacak yayın olarak da yine sadece komünist propaganda broşürleri ve Vietnam’da basılan İngilizce gazeteler veriliyordu. Amerikalı askerlerin önceleri okumayı ret ettikleri bu yayınlara bir süre sonra, okunacak başka bir şey olmaması sebebiyle isteksiz de olsa şöyle bir göz atmaya başladıkları ve daha sonra da zaman içinde bu yayınları okuyup birbirleriyle tartışır hale geldikleri gözlemlenmişti. Ardından da bu askerlerin katıksız birer komünist haline geldikleri biliniyordu. Hatta öyle ki savaş bitip de ABD’ye geri döndüklerinde bu eski askerlerin bir kısmının çeşitli anarşik olaylara katıldıkları, bir kısmının da ABD’de yasadışı olan komünist partiye üye oldukları tespit edilmişti. (Türkiye’de de üniversitede okurken eline silah alıp terör örgütüne katılan gençlere benziyor değil mi?)
Neyse, konumuza dönelim:
ABD’de toksin kimyasal maddeler, davranışları etkileyerek zihinsel değişiklik yaratan ilaçlar, elektroşok tedavileri (!) ile diğer askerî ve CIA kaynaklı deneylerden ötürü, hayatları mahvolanlar, yaklaşık 20 yıldır bilinmekte.
CIA, tarafından yapılan en tüyler ürpertici deneylerden birisi, Washington yönetimine karşı bir dava ile sonuçlanan az sayıdaki denemelerden birisiydi. Dr. D. Ewen Cameron adında bir Kanadalı psikologun çalışmasıydı bu. Cameron, 1950’li yıllardan beri şöyle bir uygulama yapmıştı: Psikozlu insanları tedavi etmek için “alışkanlık çözme” ve “psişik güdüm” diye adlandırdığı bir yöntem geliştirmişti. Uygulama ise şöyleydi:
Belirli ve güçlü bir elektroşok yükleyerek, bir hastanın davranış alışkanlıklarını yıkma (alışkanlık çözme) ve bazı vakalarda sürekli LSD (düşük miktarda uyuşturucu) verme. Bunların ardından, deneğe sürekli olarak tekrarlanan (haftanın 6-7 gününde, günde 16 saat) bir teyp kayıt mesajı dinletiliyor ve bu arada duyusal algılamadan kısmen mahrum bırakılıyordu.
Cameron’ın uygulaması, “hastayı etkisiz hale getirmek” üzerine yeni bir teknikti ve bir felç ilacı dahil, çeşitli yeni ilaçların denenmesini amaçlıyordu. IEAD aracılığı ile Cameron’a 60.000 dolarlık bir bağış sağlayan CIA’ye göre bunların beyin yıkama ile benzerliği çok açıktı. Depresyon, alkolizm ve başka sorunların tedavisi için Cameron’ın müdür olduğu McGill Üniversitesi’ndeki Allan Memorial Enstitüsü’ne başvuran 9 hasta, 1979’da CIA’e karşı bir dava açtılar. Hastalardan Rita Zimmerman, 30 elektroşok oturumu ve ardından ilaçla sağlanan tam 56 günlük bir uyku ile “alışkanlık çözümü”ne maruz kaldığını söyledi. Zimmerman pasif ve irade dışı bir duruma girmişti.
Öteki hastalarda da kalıcı beyin hasarları oluşmuştu ve bu yüzden işlerinden dahi çıkarılmışlardı. Ayrıca başka sıkıntılar ve olumsuzluklar da yaşamışlardı. Sonuçta ABD Hükümeti, 750.000 dolar tutarında bir tazminat ödedi…
Şimdi düşünün bakalım:
Tekelleşmiş medya, genetik yapısı ile oynanmış ve içine yüzlerce kimyasal madde katılmış ve hatta hormonlu gıda, elektro olmasa da toplumsal ve bireysel olarak yaşadığımız şoklar ve en önemlisi de istemeseniz dahi her akşam televizyonu açtığınızda karşınıza çıkan rutin psikolojik harekât unsurları (hani meşhur “Nerede bu devlet, nerede bu millet” cıngıllı gibi ya da ağa filmleri, gayri meşru ilişkiler, Türk Millî benliğine saldırı dolu sözüm ona TV dizileri)…
Evet, cevabı kendinize verin:
Zihninizin ne kadarı bağımsız?