Ancak endişe şurada: Düğmeye kim, nereden bastı?…
Şubat ayında yaşanan enerji krizi ardından kaleme aldığımız ve pek çok internet sitesinde tam metin olarak yayınlanan Nükleer Enerji konulu yazımızda değindiğimiz ve öngördüğümüz olayların bugün olması ne yazık ki üzüntü verici.
‘Biz demiştik’ kadar insana acı veren bir şey yok, fakat ne fayda…
Sayın Başbakan’ın 3 nükleer santral kuracağız açıklaması ve Enerji Bakanı’nın bu konuyu görüşmek için hemen akabinde ABD’ye gitmesi ve zemin araştırması (!) yapması ardından yapılan açıklamalardan cımbızla ifadelerin içinden çektiğimiz kelimelerde Türkiye’nin ikinci bir İran vakası haline gelmemesi için oldukça ihtiyatlı davranılmaya çalışıldığını ve bu amaçla belirli merkezlere mesajlar verilmeye çalışıldığını dile getirmiştik.
Ancak ‘lider bir Türkiye’ istemeyen yıkıcı çevrelerin buna fırsat vermeyeceği ve ellerinden geleni artlarına koymayacakları hususunda uyarmıştık.
Üstelik ülkemizin, ise hem enerji sektörü açısından, hem de güvenlik açısından nükleer santraller konusunda çok geç bile kaldığını dile getirmiştik.
. . .
Peki şimdi bunları niye tekrar yazıyoruz?
Tarihsel süreç incelendiğinde Türkiye’de ne zaman nükleer enerji konusunda ciddi bir atılım yapılsa o idarenin başına bir şeyler gelmiş…
Tek bu da değil, mesela ana muharebe tankı üretimi konusunda da benzer bir durum söz konusu…
Hatta buna, demiryolu inşasını, yerli petrol üretiminin artırılmasını, onurlu dış politika uygulanmasını, maden kanununda Türk Milleti’nin çıkarları doğrultusunda değişiklik yapılmasını da ekleyebiliriz.
Bu konulara biri müdahil olduğunda dışarıdan bir yerlerden düğmeye basılır ve iç hainler desteklenerek ülkede kaos ortamı yaratılır. Sonrası, erken seçim…
Gelsin koalisyon hükümetleri…
Bu arada yıkıcılar kargaşada işlerini yürütür. Onlar mallarına mal katarken Mehmetler; sağ-sol kavgasıyla, Alevi-Sünni yutturmacısıyla, varlığı sadece Ermenistan’a ve İsrail’e yarayacak olan ve kardeşi kardeşe kırdıran kalleş terör ile ölsünler…
Yok öyle yağma!
Bu ülke Atatürk’ten bu yana kısa bazı dönemler hariç; bir iç kargaşada almış başını gidiyor.
Ey Türk Milleti uyan, düşün ve özüne dön!
Ne zaman senin yararına bir şeyler olmaya kalksa, ne idiğü belirsiz tipler ortaya kurtarıcı gibi çıkarılıp sana, hükmetmeye kalkıyor.
1918’den beri aynı oyunun oynandığını hâlâ görmüyor musun?
İşte sana, 30 Ekim 1918 tarihinde imzalanan Mondros Mütarekesi’nden ilk akla gelen birkaç madde:
4. madde bütün Ermeni tutuklular kayıtsız şartsız İstanbul’da serbest bırakılacaktır.
9. madde İtilaf Devletleri, Türk tersane ve limanlarındaki vasıtalardan istifade sağlayacaktır.
12. madde Hükümet haberleşmesi dışında, telsiz, telgraf ve kabloları ve bütün haberleşmenin denetimi, İtilaf Devletlerine geçecektir.
14. madde İtilaf Devletleri kömür, mazot ve yağ maddelerini ve bilumum madenler Türkiye'den temin edeceklerdir.(Bu maddelerden hiç biri ihraç olunmayacaktır.)
16. madde Irak'taki Türk kuvvetleri en yakın İtilaf Devletleri'nin kumandanlarına teslim olunacaktır.
21. madde İtilaf Devletleri adına bir üye, iaşe nezaretinde çalışacak bu devletlerin ihtiyaçlarını temin edecek ve isteyeceği her bilgi kendisine verilecektir.
Bu maddeleri sana 1. Dünya Savaşı sonunda milyonlarca şehit vermenin bedelinde önüne koymaya cesaret edebilmişlerdi. Oysa bugün bunlar ve daha fazlası uygulanıyor. Atatürk’ün önderliğinde verdiğin kahramanca mücadele ile yokluk içinde kazandığın haklarını, sonra uyutarak elinden almışlar…
Öyle ise silkinme vaktidir!
Nasıl böyle “zaman icabı” der, miskin miskin “böyle gelmiş, böyle gider” dersin?
Bu bir izzet-i nefis meselesidir!
Bugün ülkende at izi ile it izini birbirine karıştıranları gör. Bu vatan senin!
Ülkene sahip çık, kulağından değil, aklınla kendini ve ülkeni yönet!
Özünden alacağın güç ile her zorluğun üstesinden gelebilirsin.
Tarihin ve ataların buna şahittir!
Nükleer enerji santrali projene sahip çık!
Unutma, Nükleer gücü olmayan bir ülkenin 2025’i görme şansı yoktur!