Tarihin her dönemimde söylediler; Osmanlı’da da Cumhuriyetin dünü ve bugününde de âkîl adamlar hep dediler:
- Devlet asayiş ile durur;
- Devlet; halkın emniyet ve huzur içinde yaşaması ile durur;
- Yerinin ehli olmayan zalim olur;
- Zulüm devleti yıkar...
Bugün devlet zangır zangır sallanırken temellerinden dinî ve millî duyguları zedelenen Türklerin en emniyeti kaldı, ne de huzuru...
Din eksenli politikaları ile ehil olmayanlar iktidar olunca; bir anda PKK terörü patlarken, yabancılara 11 ayda satılan 248 milyon metrekare vatan toprağı da "Ne Mutlu Türküm" diyen Türk'ü kahrediyor. Nasıl kahrolmasın ki? Satın alanlar 7 düvel. Birinci sırada ise Yunanlılar. Tapu kayıtları ile tescilli bu koskocaman rakamın en az 3 katı kadarı da noter senedi ile satıldı. İsrail; satın aldığı toprakları tapuda tescil ettirmezken sadece GAP bölgesinden yüz bin top sahası büyüklüğünde toprak satın aldığı herkesin dilinde. Karış karış; metrekare metrekare kaybediyoruz.
Kilise vakıflarının mal edinmesi ile ilgili çıkan yasa Fener ve Kumkapı Patriklerine yeterli olmamış. Anlı şanlı profesör hukukçularımız da onları tatmin edebilecek hakları alabilmek için Lozan Andlaşması’nı AİHM'e götürüyorlar. Yunanistan'ın AP'dan geçirdiği Türkiye'nin AB'ye girebilme şartı Ayvalık, Bozcaada, Gökçeada dahil Ön Asya'nın Yunanistan’a verilmesi "olmazsa olmaz koşulunu" başnazır görmezden geliyor, "en büyük dostum" deyüp başbakanlarını kızının nikâhına şahit tutarken; Atina Patriği "Kostantinapolis bizimdir, en kısa zamanda Helen hükümdarlığında olacaktır" diye beyanatlar veriyor. Gerek Atina, gerekse Fener patriklerinin elinden kutsal ekmek yemeden adım atmayan Yunanistan Başbakanının patriklerinin bu fiillerinden önceden haberinin olmamasını varsaymak safdilliğin çok ötesindedir. Bu cemaati tanıyan olarak sizlere derim ki; "Her iki patrik de Atina hükümetinin haberi olmadan tuvalete dahi gidemezler." E o halde!
-Bizim başnazır ile yardımcılarının gözlerine perde mi indi?
- Hayır inmedi! Bile bile lâdes bu... 2. Dünya Savaşı’nın bitiminden sonra Beyaz Saray’ın bir ayağı hep Atina hükümetinde oldu. Zamanla da müteffik oldular.
Beyaz Saray’dan icazetli başnazır ise daha seçilmeden oyunun kurallarını kabul etti.
Uyum yasasıydı, stratejik ortaklıktı... Onların hepsi fasa fiso..
Ol denince olunur, öl denince ölünür...
Bu iki ile ikinin dört ettiği gibidir.
Ne geldiyse zaten hem Osmanlı’nın hem de Türkiye Cumhuriyeti’nin başına; müslüman beyinlerdeki gaflet ve dalâletten gelmedi mi? Saltanat ve zenginliklerini tebaanın ve yabancı temsilcilerin verdiği hediyelerle ve onların sağladığı mansıplarla yapma alışkanlığından gelmedi mi?
E, bunun bir bedeli olmayacak mıydı?
Meselâ; buyrun!
Her geçen gün büyük bir ivme ile gelişen kürt milliyetçiliği ve devletçiliği... PKK-Kadek artık siyasallaşan konjonktürü içinde kendisine miting meydanlarında yer bulurken, bölücübaşının da; resimleri ve sloganları ile resmîleşmediğini iddia edebilir misiniz? Her gün şehit cenazelerini kaldırmaya başlamadık mı? Bizler birilerini 3 Kasım öncesi bu kutsal törenlerde hiç görmemiştik. Şimdi de "asıl sahip çıkması gereken zaman ve bu sefer sahip çıkmalıdırlar" dememize rağmen eski alışkanlıklarını devam ettiriyorlar, cenaze törenlerine katılmaktan imtina ediyorlar. "Bunlar bize göre yanlıştır. Hatalı davranışlardır. Hükümet olarak her vatandaşa eşit mesafede olmak bu değildir. Düzeltilmesi gerekir" derken bu sefer de…
Karısının babasının evinde her akşam ayaklarını yıkayan çerkez halayıkları vardı ya; bu alışkanlığından vazgeçemeyen hanımefendinin 22 tane çerkez koruma etrafında dört dönerken, yabancı devletlerin hediyesi beşbuçuk metrelik limuzinlere binerken; bir anda etnik diller resmi dil statüsüne girdiler. Ve.......
70 milyon Türkiyeli oldu. Türk'ün "Ne Mutlu Türküm" diyebilme hakkı elinden alındı.