Kasım 2008

Ö T E S İ

 

29.03.2024 



Köşe Taşı

 
Prof Dr. Ali Osman Özcan

“Bir lokma, bir hırka” masalı


Beyinlerini kiraya vermiş, post delici dostlarımızın milletimizi küçük düşürücü ve suçlandırıcı deyimleri pek çoktur. Bu dostlarımız akıllarını fazla yormak istemediklerinden, tarihin derinliklerindeki bilinmezleri uydurdukları dil oyunlarıyla açıkladıklarını sanırlar. Bu düşünce yapılarıyla milletimizin geleceğini bitirdiklerini hiç düşünmezler. Bu dil oyunlarından birisi tekil bir olay veya olguyu genelleştirip topluma mal etme olgusudur. Tuz buz olmuş aynalardaki görüntülerle, görüntü bombardımanından zaferle çıktıklarını düşünenler hayal kırıklığına uğrayacaklarını hiç düşünmezler. Fakat bu tür görüntülerle toplumsal bilincimize pis ve kötü kokular yaydıklarını anlayacak kadar akıldan yoksuldurlar.

Milletimiz kendisine lokmalar sunulmuş da almamış mıdır? Kendisine giyecekler verilmiş de giymemiş midir? Veya alıp giymek istememiş midir? Yoksa milleti soyan iç ve dış hırsız, soyguncu ve sömürgeciler, milletin her şeyini aldıktan sonra “bir lokma bir hırka ile idare et” mi demişlerdir. Sorunu özü de burada gizlidir. Milleti soy soğana çevir sonrada onu suçla! Bu nasıl bir tarihsel açıklamadır? Bir lokma ve bir hırka ile yaşamak isteyen birkaç kişiyi bir milletmiş gibi göstermeye kalkışmak, büyülü aynada gerçeklik görüntüleri aramaktır. Milleti sefilleştirenlerin, yoksullaştıranların bu konuda hiç mi günahı yoktur? Sömürgeci kafası ve gözüyle milletimizi değerlendirmeye kalkanlar, milletin beka davasında neler yapabileceğini İstiklal Harbi’nde açıkça görmüşlerdir. Neyin geleceği ve ne olacağı kesin ve belli olanı görmezden gelerek aptalca önlemler aldıktan sonra başarısızlığının suçunu milletin üstüne yıkmaya çalışanların sözlerine kim kulak verir ki!..
Milletimizin düşmanları için tehdit edici ve tehlikeli gözüken özlemlerinin önüne engeller konmaktadır. Bu engellerden biri milletin zenginlik ve refah kavramından uzaklaştırılmasıdır. Geçmişiyle arasının açılmasıdır. Milletinin geçmişiyle arasını bozma stratejilerinden biride “bir lokma, bir hırka” yaklaşımını millete mal etme stratejisidir. Bu strateji ile milletin geleceğe dönük bilinç etkinliği geçmişine döndürülerek edilgenleştirilmekte “sen geçmişinde de fakirdin, gene fakir ol” denmektedir. Böylece milletimiz para kaymaklarında uzaklaştırılmak istenmektedir. Değişim, Dönüşüm dene ekmek fırınlarını sahipleri, milletimizi bu fırınlara yaklaştırmamaktadır. Yaklaşmak ve yanaşmak istendiğinde ise, milletimizin önüne akla hayale gelmez sebepler ve mazeretler konmaktadır.
“Bir lokma, bir hırka” ile yaşamaya alışmış bir milletin gelecekten ne beklentisi olabilir ki... O millet kendi kendini yönetmekten de acizdir. “Kendi kendini yönetmekten aciz milletler” denilerek sömürgecilik, haraççılık, soygunculuk, dolandırıcılık insanileştirilmeye, meşrulaştırılmaya çalışılmaktadır. Sömürgecilerin geliştirdiği ticari ve mali sistemin, hür dünya, hür ticaret, hür piyasa istekleriyle diğer milletlere dayattığı “bir lokma, bir hırka ile yetinmelisiniz” önerisi nasıl kabul edilebilir? Paranın sırrı kendi kendini çoğaltmasıdır. Sömürgeciler, ekonomik yardım adı altında paralarını çoğaltma stratejilerinde birer pir olmuşlardır. Bir avuç şirket, dünyayı yönetme ve kontrol altına alma özlemiyle çok çeşitli etkinliklerle ortalıkta cirit atmakta, hükümetler devirmekte, seçimler kazandırıp kaybettirebilmektedir. Bazı milletler haraç vererek, sefilliğe itildiklerini bile bile yaşamak için günü kurtarma derdine düşerek var olmaya çalışmaktadırlar. Haraç vermediklerinde başlarına hangi tür bombaların yağacağını bilmektedirler. “Demokrasi ve barış” diye diye demokrasi ve barış satıcıları, serbest piyasada pazar yasalarına uygun olarak barış ticaretine soyunmuşlardır. Barış ticaretiyle kendileri zenginleşirken, barış sattıkları ülkeler fakirleşme çukuruna doğru itilmekte; sonuçta başarılı bir alışveriş yapıldığı küresel topluma haber verilmektedir.
Gerekçeli sorgulanmadan verilen yargılarla, eksik verilerle yanlış kararlar verebiliriz. “Bir lokma, bir hırka” anlayışının gerisindeki gerekçeler ortaya konmadan suçlayıcı, aşağılayıcı, küçük düşürücü hükümler vermek, yanlış üstüne yanlış yapmaktır. Yanlışı yanlışa, yanlışla birlikte, yanlış için yaptırma stratejisini artık kavrama zamanı gelmiştir. “Bir lokma, bir hırka” ile yaşamak isteyene sözümüz yok. Fakat milletimiz artık paranın önemini kavramıştır. Bundan sonra kendisi para kaynağından uzaklaştırmak isteyenlerle de alay etmenin zevkine varacaktır. Paranın kaynaklarını mutlaka ele geçirebilecek özlem ve yeteneklere de sahiptir. Ekonominin ne olduğunu, ekonomik durumdan nasıl etkilendiğini, elindekilerin elinden nasıl alındığını artık iyice kavramıştır. Bir lokma ve bir hırka diyenlere de nanik yapacak kadar akıllanmıştır. Küreselleştirilmiş ve küreselleştirilecek olan modernlik kavramlarının içeriklerini de tarihi tecrübelerinden bilmektedir. Modernlik ile küreselliği özdeş zannedenlerle de dalga geçmektedir. Küresel gücün egemen otoritesinin etkilerini de her günkü yaşantılarından çok iyi öğrenmiştir. Kendisine kül yutturmak isteyenleri de hayal kırıklığına uğratacak kadar tecrübesi vardır.
Türk Milleti küreselleşmeye çalışmakta olan ekonomik gücün araçlarının neler olduğunu, evrensel eğitim masallarını da çok iyi bilmektedir. Bilimsel ve teknolojik yöntemlere sahip olmanın ne demek olduğunu, kendi tarihini çalmaya ve saptırmaya çalışanlarının niyetlerini, ekonomik mücadelelerin niçin yapıldığını, ideolojik özlemlerin ne anlama geldiğini, uyuşturucu kaçakçılığının gerisinde oynanan oyunların amaçlarını anlayacak kadar milletimiz aklı selim sahibidir. Bulunduğu coğrafi konum dolayısıyla vatan dediği toprakların değerini bilmeyenlere; siyasi, ekonomik ve askeri seçenek oluşturma stratejilerindeki yetkinliğini kabul ettirebilecek bilgi ve beceriye de sahiptir.
Bir lokma, bir hırka ile yaşamaya çalışan bir milletin fedakarlığıyla alay edenler, insanlık için hangi tür fedakarlıklar yapmıştır acaba?.. Bu milletin aydınlarının ve yöneticilerinin hiç suçu yok mudur? Onlar milletten istediklerini almış, millete hiçbir şey vermemişlerdir. Türk milleti onlardan daima alacaklıdır. Onlar borçlu oldukları halde millete borçlarını ödememiş batakçılardan pek farklı değildirler. Hatta bazıları milleti hala borç batağına itme yarışına girişmişlerdir. Dışarıdaki sömürgecilerde onlara alkış tutmakta “Borç vermek, paramı çoğaltmak, zenginleşmek istiyorum” türküleriyle özgür ticaret, özgür teşebbüs, özgür piyasa diyerek para pazarlamaktadırlar. Dangalak beyinlere bu sesler bir müzik gibi geldiğinden, para pazarlayanlar daima başarılı olmaktadır.
Avın yeri belirlenmiştir, sıra avcının avlanmasına gelmiştir.



ufuk@ufukotesi.com

Bu yazı toplam defa okunmuştur.

Ufuk Ötesi Gazetesi'nde yayınlanan yazı, haber ve fotoğraflar kaynak gösterilerek iktibas edilebilir.

UFUK ÖTESİ.COM

BU YAZIYI TAVSİYE EDİN

Adınız  Soyadınız

E-posta adresiniz
Arkadaşınızın e-posta adresi

 

Yazdır  - Sayfanın Başına Dön 

 

 Sayı :79

 KÜNYE
 
 ARŞİV
 
 ABONELİK
 
 REKLAM
 
 
  YAZARLAR
 Ali Arif Esatgil
Bayrak gibi yaşamak...
 Alptekin Cevherli
En zor yazım…
 Doç. Dr. Fethi Gedikli
Şimşek gibi çakıp geçen ülkücü
 Dr. Yusuf Gedikli
Sevgili Kemalciğim, candaşım, kardaşım, arkadaşım…
 Kemal Çapraz
Son söz...
 Olcay Yazıcı
Asil Neslin Son Temsilcisi: Kemâl Çapraz
 Bayram Akcan
“BOZKURT” Kemal ÇAPRAZ
 Aydil Erol
Bu çapraz, kimin çaprazı?!!
 Şahin Zenginal
Sensiz hayat zor olacak
 Ünal  Bolat
Sevdiğini Türk için seven Alperen
 Hayri Ataş
“YA BÖYLE ÖLÜM DEĞİL Mİ ERKEN”
 Mehmet Türker
Türk Dünyasının dervişi
 Mehmet Nuri Yardım
Kemal Çapraz diye bir kahraman
 Prof Dr. Ali Osman Özcan
Ufuk Ötesinde Çapraz Ateş
 Orhan Seyfi Şirin
Çapraz doğuştan ‘Reis’ti
 Rasim Ekşi
Kardeşim Kemal’in Vasiyeti
 Dr. Orhan  Gedikli
Sevgili Kemal Kardeşimin Ardından
 Özdemir Özsoy
Seni unutamayız
 Dr. Ünal Metin
“Ufuk Ötesi” yaşıyor
 Aybars Fırat
Kastamonu Beyefendisi
 Süleyman Özkonuk
Öteki Ufuk
 Zeki Hacı ibrahimoğlu
30 yıllık dostumdu
 Coşkun Çokyiğit
Kemal Çapraz “Tek Ağaç”lardandı
 Baki Günay
Kırım Meclisinde Kemal Çapraz sesleri
 Ahmet Tüzün
İz Bırakan
 Cem  Sökmen
Metropoldeki dâvâ adamı: Kemal Çapraz
 Hüseyin Özbek
Kemal Bey
 Asuman Özdemir
Sermayeye kurban gittin…
           
       
 
   

Karahan 2002