Kukumav kuşları kursaklarıyla düşünürler gül,
Bağırsaklarıyla düşünürler,
İğrenç iştihalarla tıkırdar gagaları,
Ben seni düşünürüm günde beş vakit
Beynimin son hücresi ile birlikte
Ben seni düşünürüm.

Kukumav kuşları sinsidirler gül!
Islak, serin ve taze kan damlayan,
Yumuşak ve savunmasız leşler ararlar,
Ben tüm kaslarımla seni ararım.
Çelik yaylar gibi tüm sinirlerim,
Aşkınla gerilir günde beş vakit...

Kukumav kuşları menzillerden azadedir gül!
Gündelik helezonlar çizerler karanlıkta
Karanlıkta gündelik helezonlar gül,
Bense iki nokta arasında sana doğru,
En kısa mesafede at çatlatırım.

Kukumav kuşları çevremizi sarmışlar gül,
Tırnaklarıyla ve yassı beyinleriyle,
Lif lif çürümüş kanatlarıyla
Gelip ışığımıza durmuşlar gül,
Bitmez yolmakla kanatları,
Tükenmez ezmekle başları,

Biz seninle ışığı canlandıralım gül!
Meşaleler gibi yakalım kollarımızı,
Biz seninle aşkı canlandıralım ....

Orhan Seyfi ŞİRİN