Şaban Çobanoğlu-Bu gecikmiş bir yazı. Belki Kemal Çapraz kardeşimizi anlatmak için son derece yetersiz ve cılız ifadelerle örülü… Daha önce bir şeyler yazmak istedim. Ancak, Kemal Çapraz’ı yazı ve sözle yeterince anmak ve anlatmak kolay bir şey değil… Bunu anladım. Her geçen gün nezaketi, çelebi kişiliği ve insanlık numunesi tavır ve hareketleri gözümde ve hafızamın derinliklerinde yer ediyor. Hepiniz gibi, ben de onu çok özlüyor ve arıyorum. Bu özlemin bir ifadesi olarak bu kırık satırları karalıyorum. Hesapsız kitapsız aklıma geldiği gibi yazıyorum… Kemal Bey’i geç bulup çabuk kaybedenlerden birisiyim. Kendisi, yalnızca Araç’ın, yalnızca Kastamonu’nun değil, Türkiye’nin ve Türk Dünyasının yetiştirdiği müstesna evlâtlarından birisidir. “Birisiydi” demiyorum, zira rahmetli kardeşimizin yaptığı çalışma ve hizmetler halen devam etmektedir ve yıllarca da devam edecektir. Çalışkanlığın, dürüstlüğün cesaret ve vakarın, kimlik ve kişiliğinde en güzel biçimde yansıdığı Kemal Çapraz, bir o kadar alçak gönüllü, bir o kadar samimi idi. Çok geniş bir dost çevresi olmasına rağmen, paraya ve menfaate dayanan ilişkilere hiç değer vermedi, vermiyordu. Kemal kardeşime “rahmetli” demeye de dilim varmıyor. Çünkü kendisinin kaybına inanmak hiç de kolay olmadı, olmuyor da… O, ülkemizin yetiştirdiği en idealist aydınlardan birisi idi. Derin bilgi, görgü ve kültürünü ancak uzun sohbetlerde kavrayabilirdiniz…Az konuşup çok dinleyen bir mizacı vardı...Ulusal ve uluslar arası meselelere ne kadar vakıf olduğunu özel sohbetlerimizde ve yazdığı makalelerde hayranlıkla izlerdim…Uzun süren toplantılarımızın ardından, kendisini bir çok kez evine bırakma şansım oldu. Bu arada düşünce ve felsefesini yakından izleme imkânı elde ettim. Rahmetli’nin, günlük politikaların dışında, özünde ve gönlünde Türkiye Cumhuriyeti’nin ve Türk Dünyasının bekası dâvâsı vardı. Kemal Bey, karakter ve hayat felsefesi ile günümüzün birçok politikacısına hocalık edecek vasıfları haiz bir insandı. Kastamonu’muzun tarihî misyonundan kaynaklanan devlet millet sevgisinin yılmaz bir bayraktarıydı. Kendisi devlette görev almamasına rağmen, bence tam bir devlet adamı vasıflarına sahipti. “Kadife eldiven içinde demir yumruk” ifadesi, ancak Kemal Çapraz gibi kahramanlar için söylenebilir. Kemal kardeşim! Seni katıldığın bir iftar sonrası, mübarek bir günde yüce gayelerini gerçekleştirmeye çalıştığın bir vakitte kaybettik… Her şeyde olduğu gibi, bu acımızda da bizim bilmediğimiz hikmetler olsa gerek… Çok yoruluyordun, belki şimdi rahmet deryası içinde huzur içinde uyuyorsundur…Seni hatırlayan, sana dua ve Fatihalar gönderecek çok sevenin var… Sevenlerin sadece Kastamonululardan ibaret de değil… Seni tüm Türkiye ve Türk Dünyası seviyor… Bardaktan boşanırcasına rahmetlerin coştuğu bir günde seni ebedî yolculuğuna hemşehrilerin, akrabaların, meslektaşların, milletvekillerimiz, devlet adamlarımız ve kadın-erkek binlerce sevenin uğurladı. Tabutunun üzerindeki ay yıldızlı bayrağımızın yanında Türk Dünyasının çok sayıda gözü yaşlı temsilcisinin getirdiği onlarca bayrak, gözümüzü yaşlı, gönlümüzü kıvançlı kıldı. Bu manzara dünyada her fâniye nasip olmayan bir mertebedir. Zaten makamların en büyüğü insanın dünyada sahip olduğu makamları değil, bu dünyadan göçtüğümüz anda, “Rahmetliyi nasıl bilirdiniz?” sorusuna verilen cevabın coşku ve samimiyetinde gizlidir. Kemal kardeşim! Biz seni, hep iyi bildik, iyi biliyoruz, iyi bileceğiz. Ülkemize büyük bir kültür mirasın olan “Ufuk Ötesini” senin hayal ettiğin çizgide daha da ötelere taşımak hepimizin boynunun borcudur. “Görelim Mevlâ neyler, neylerse güzel eyler” diyerek, sana bütün Kastamonu, bütün KAS-DER ve şubeleri ile büyük bir boyun ve kutlu bir soyun evlâtları olan bütün Türk Milleti olarak, Yüce Allah’tan sonsuz rahmet, ailene ve sevenlerine sabır diliyoruz. Milletimizin başı sağ olsun…