Tietze, 1914’te Viyanada doğdu. Viyana üniversitesinde tarih ve doğu dilleri bölümünde tahsil gördü. Doğu Avrupa tarihi kürsüsünde asistanlık, 1935-36’da Türkiyede araştırmalar yaptı.
1937’de doktorasını verdi. İstanbul (1938-52), İllinois, Berkeley, Viyana ve Boğaziçi üniversitelerinde ders verdi.
Başlıca eserleri 1958’de çıkan “Yakın Doğuda konuşulan Firenk dilleri” (The lingua franca in the levant; Henry ve Rene Kahane ile birlikte), 1964’te çıkan “Türk edebiyatı okuma kitabı” (Turkish literatury reader), 1966’da çıkan “Kuman bilmeceleri ve Türk folkloru” (The Koman riddles and turkish folkore)’dur.
Tietze’nin en mühim eseri ilk cildi 2002’de yayımlanan Tarihî ve Etimolojik Türkiye Türkçesi Lugatidir (Simurg y., İstanbul-Viyana 2002). Birinci cilt a-e harflerini içine almaktadır. Gerçi Türkçenin etimolojik lügati Vambery’den başlayarak Ramsted, Doerfer, Clauson, Sevortyan, Eyuboğlu, Eren vs. tarafından bir çok defa yapılmıştır ama Tietze’ninki örnekli ve Türkiye Türkçesinin bütününü içine almasından dolayı önemlidir. Lügatin daha da önemli tarafı Türkçe yayımlanmasıdır. Eğer lügat yukarıda ismini saydığımız yabancı dilcilerin eserleri gibi yabancı dilde olsaydı, artık Türk insanı bundan ne zaman faydalanırdı bilinmez (Çünkü yıllar boyunca Türkçeye çevrilmeyeceği kesindi). Ümidimiz öğrencilerinin bu lügati tamamlamasıdır.
Yunanca, Rusça, Arapça, Farsça ve Balkan dillerini bilen Tietze, bir Türk kadınıyla evli olup dört çocuğuna Türk adı vermişti. Hatırasını saygıyla anıyoruz.
