Oysa çoğumuz bir mankenin, bilmem kaçıncı kez sevgili değiştirdiğini bir çırpıda söyleyebiliyoruz. Ama yabancı bir ülkede verilen “Türklüğü yaşatma mücadelesi”nden ne kadar haberdarız? Moldova’daki Türk kardeşlerimizden, Gagauz Türkleri’nden ve Onların lideri StepanTopal’dan bahsetmek istiyoruz. Bugün Moldova’nın güneyinde yaşayan ve sayıları yaklaşık 200.0000 olan Gagauz Türkleri, Türkçe konuşuyor ve Ortodoks Hıristiyan. Gagauz Yeri Özerk Cumhuriyeti’nde, yine bir Türk gibi yaşıyorlar ve bugünkü ortamı yaratmak için de türlü mücadelelerden geçtiler. Soydaşlarımızın milliyetçilik hareketleri, 1988’e kadar daha çok aydın hareketi olarak kaldı, ancak daha sonra bağımsızlık hareketine dönüştü. İlk önce 19 Ağustos 1990’da Komrat’da Gagauz Sovyet Sosyalist Cumhuriyeti’ni ilân ettiler. Ancak bu gelişme Moldova Yüksek Sovyeti tarafından geçersiz sayıldı. Buna rağmen, 28 Ekim 1990’da seçilen Gagauz SSC Yüksek Sovyeti, Kasım 1990 tarihinde Gagauz Hareketi Başkanı Stepan Topal’ı Yüksek Sovyet Başkanlığı’na seçti. Bu gelişmelere paralel olarak Moldova Yönetimi ile Gagauz Türkleri arasında yaşanan gerginlik, yer yer çatışmalara dahi döndü. Bundan sonra, dönemin Devlet Başkanı Snegur ile Stepan Topal başkanlığındaki heyetler arasında sürdürülen görüşmeler sonucunda, Özel Hukuki Statü Yasası’nın kabul edilmesiyle, Mart 1995 tarihinde Gagauz Yeri’nin sınırları belirlendi. Yani Türkler’in bir başka “Kurtuluş Savaşı” verildi. Ve bu savaşın Komutanı Stepan Topal’ dı. Stepan Topal bugün ne yapıyor? Cumhurbaşkanlığı görevinin sona ermesi ile birlikte hak kazandığı 100 ABD doları emekli aylığı, Cumhurbaşkanı Georgi Tabunschik tarafından uygulanan kesinti neticesinde 20 dolara iniyor! Yani O’nun için yeni bir savaş dönemi başlıyor. Hayatta kalma savaşı! Ne yazık ki; bu haksız uygulamalara dava açan ve her platformda da hakkını arayan Topal’ın çabaları müspet sonuç vermiyor. Topal’ın başına gelenler bununla da kalmıyor. Bir zamanlar Moldova’da Türk’ün sesi konumunda olan ve Cumhurbaşkanlığı gibi yüksek bir makamda bulunan bir şahsiyet, uzun süreli bir iş de bulamıyor. Zira işadamları, önce kendisine danışmanlık, yönetim kurulu üyeliği gibi iş imkânı sağlıyor, bilahare ilişkilerini kesiyor. Ya da kesmek zorunda bırakılıyor! Bu ara akıllara şu soru geliyor; Acaba işadamlarının “kulağını çeken” birileri mi var? Bir Cumhurbaşkanının bugün en zaruri ihtiyaçlarını bile karşılayamaz duruma “getirilmesine”, her fırsatta Türkiye’ye insan hakları dersi verme konusunda kendini görevli hisseden Avrupa ve ABD’nin ne düşündüğünü keşke öğrenebilseydik! Hayatının büyük bir kısmını Türk dünyası için olumlu işler yapmaya adamış bir şahsiyetin hedef haline gelmesi ve haksız uygulamalar neticesinde zaruret içerisine düşmesi, bir insanlık ayıbı olarak tarihte yerini alacak Kaynak: diplomatik gözlem gazetesi