Aylardır savaşın pazarlıklarının sürdüğü bir ülke olan Irak topraklarında yaşayan, aynı dili konuştuğumuz, ortak kültüre sahip olduğumuz, geçmişin hataları ve yaşanan şartlar sonucunda, bizden ayrı ama bize hasret olan iki buçuk milyon Irak Türkmeni sesini dünyaya duyurmak istiyor. Seslerini türkü ve hoyratları ile dünyaya duyurmaya çalışan Türkmenlerin çilesi, iki usta sanatkarın sazı, udu, sözü ve nefesi ile dile geldi ve ‘Mum Kimin yanan Kerkük’ adında bir albüm oldu. Garip, mahzun ve mazlum olan Türkmenler sahipsiz olduklarından olsa gerek birçok kez katliamlara uğramışlar, eza ve cefa çekmişler. Ama ne duyan olmuş, ne de gören. Onlar da ızdıraplarını, hüzünlerini, hasretlerini beklentilerini türkülerde, hoyratlarda dile getirmeyi amaçlamışlar, bu iki değerli sanatçımız. Bugüne kadar, yeterince tanıyamadığımız, haklarında fazlaca bilgi sahibi olamadığımız yalnızlığa terkedilmişliği yaşayan Irak Türkmenler'inin feryadını saz ve söz ile dinlemek istiyorsanız, Tac Yapım'ın ilk albümü olan "Mum Kimin Yanan Kerkük"e kulak vermenizi öneriyoruz. Kerküklü usta sanatçı Abdurrahman Kızılay udu ve sesi ile, Şanlıurfalı üstad sanatçımız Mehmet Özbek de sazı ve sesi ile türkü ve hoyratlarlarla sesleniyorlar. Albümdeki türkülerin melodileri, kullanılan dili, türküleri ve hoyratları dinlerken bize bizden yakın, bizden ayrı bir yanlarının olmadığını farkedeceğiniz, bugünlerde telaffuz etmenin bile kötü olduğu savaşın endişesini ve meçhul bir geleceğe doğru sürüklenen kardeşlerimize olan ilgimiz belki daha da artacak. Kültür ve sanat böylelikle önemli bir görevini de yerine getirmiş olacak. TÜRKİYE’DEN BAŞKA TUTUNACAK DALIMIZ YOK Türkiye'deki 70 milyon kardeşine sesini duyurmak isteyen Kızılay, ” Ben Kerkük'te doğmuşum. Anam, babam, yedi sülalem, yedi ceddim Kerküklüyüm. Oradaki insanlar müslümandır, Türkmendir, Türktür ve Türkçe konuşur. Ama sahipsizdirler. Bir Allahları var, bir de Türkiye ve Türkiye'deki kardeşleri var. Bizim Türkiye'den başka tutunacağımız bir dalımız yok. Yani bütün ümidimiz Türkiye. Türkiye'nin bölgede söz sahibi olmasını istiyoruz. Irak’taki diğer grupların arkalarında yanlarında kimleri var, destekçileri kimler, hepsini biliyorsunuz. Biz diyoruz ki, Kerkük tarihte bizimdi. Ölünceye, son bir kişi daha kalasıya kadar Kerkük bizim diyeceğiz. Belki bizim de bir gün dayımız olur. Aslında bu kadar söze gerek de yok, hoyrat herşeyi özetliyor; Irak diyor Kerkük bizimdir, Amerika diyor hayır bizimdir, Kerküklüler de diyor ki, "Kerkügem yaralıyam / Bir bahtı karalıyam / El diyer bizim Kerkük / Men bilmem haralıyam?" Şamil Kucur Samilkucur65@hotmail.com