-

 

Yusuf Bilge  

ŞEHİTLER HIYABANI'NDAN KARANFİL DERLEMESİ


-

Azatlık meydan buldu, mazlumlar bayrak açtı;
Gök Hazar silkelendi, ruhlar birleşti, taştı;
Zulmetin gerçek yüzü, silahlar, ölüm saçtı.

Karanfili biçtiler, tankla ezip geçtiler;
Barıştan dem vurarak, cinayeti seçtiler.

Karanfili der şimdi ! Şehitlere ser şimdi !
Bedeli can vergisi, vatan olur yer şimdi.

Karanfilim ocakda, balam gitti kucakda;
Döktüğü kan boğacak zalimi dört bucakda.

Karanfilim uyandı, neft'in od'una yandı,
Kar yağan toprağına su döktüm, su da yandı.

Karanfilim kan çiçek, azatlığa şan çiçek,
Biz yandık o da yansın, bu Ocağı an çiçek !

Karanfilim uç aldı, bolşevikler suç aldı;
Ben de yakında derim: Türk Urus'dan öç aldı.

Karanfil türem türem, yaprağı perem perem,
Yaralarım sağaldı, em ol, yarama sürem !

Karanfil deste kaldı, kokusu dostda kaldı,
Dost ağız açabilmez, gözlerim pusta kaldı.

Karanfilim budandı; kurtulana " yol and"ı :
Birleşen bütün canlar, özgürlüğe adandı

" Bitsin emperyal zulüm
Ya İstiklal, ya ölüm !"

Karanfil oylum olsun, süğsün, dal boylum olsun !
Her ananın dileği; Bu yıl bir oğlum olsun !

Karanfiller solmasın, haramiler yolmasın,
Yabanın ayıları, varlığımı çalmasın !

Karanfile su verem, hem gül kokusu verem;
Bütün Türkler bir ordu, tek dil, azat, "süveren" !

Karanfilim duyar mı? Söz, aslına uyar mı?
Halinden anlayanı, kan kardeşi sayar mı?

Karanfili bağladım, düğümünü dağladım,
Şehitler sorağında dirliğime ağladım.

Hay başımın sağları ! Duman sardı dağları...
Karanfilim gül gayrı, gelsin birlik çağları !

Fermanım kan çiçeğim,
Göynüyen içimin, depreşen duygularımın simgesi can çiçeğim heyyy !

Bu kutsal direnişde toprağa düşenlerin,
Domurcuk sabilerin, gonca kız, kızanların, o fidan civanların

Ahı yerde kalmamalı;
Hıyabanda yatanların ak süyekleri, bizden yana sızlamamalı.

Selam sana ! Saygı sana ! Şan sana ! Gadan alam,
"Can sağ iken yurt vermek yok düşmana !"
Heyy heyyy !
Yine de hey heyy !
Kara donlu, kızıl kafir yetti be, hele bas geri !

Gözü dönmüş, cani ruhlu kof çeri,
Kara bağlan gayrı, cengim var benim !
Al, yeşil üstüne, göğün bağrından,
Dört mana çarkında, rengim var benim !

Düşman için öğüt aldım atadan,
Elegeş'ten, Orhun'dan, beş kıtadan;
Tufandan emanet görklü "yada"dan,
Yiğitlere destan, seng'im var benim !

Gökten bomba yağsa, toplar çıldırsa;
Dünya birlik olsa, ordu kaldırsa,
Yedi düvel, yetmiş yerden saldırsa,
Hepsine yetecek dengim var benim !

Kaçma namert ! Kaçman bile ar bana;
Zerre hakkım kalsa yurtlar dar bana;
Uzak, yakın, her mesafe bir bana,
Işık atım, şimşek süngüm var benim !

Yükseldi bayrağım, artık inemez;
Er olan er, yol and'ından dönemez !
Gönül gücü şahtır, teknik yenemez,
İman cevherinden tankım var benim !

Şehitler burcundan azat gün doğar;
Erir demirperde, yıkılır duvar.
Bilge narasıyla gürler de Hazar,
Koçak sinelerde, yankım var benim !


www.ufukotesi.com - 01 / 2007  

ufuk@ufukotesi.com

Ufuk Ötesi Gazetesi'nde yayınlanan yazı, haber ve fotoğraflar kaynak gösterilerek iktibas edilebilir.